johnnies

Er was eens….. een kind van ons dat een aantal weken rust moest houden vanwege een beschadigde knie.
Zijn vrienden kwamen op ziekenbezoek en hadden een doos mee. Een doos met een cavia erin. Een witte cavia met kleine rode oogjes met een weerbarstige vacht, zijn haren stonden als borstel alle kanten op. We noemden hem Johnny.
Kind en knie knapten op, zij verdwenen weer, maar Johnny bleef. Achtergelaten als cadeau voor de BSO kinderen. En dat was een goede zet, veel kindertjes bleken Johnny-liefhebbers te zijn.

We hebben hierdoor ervaren hoe leuk een cavia eigenlijk is, hij eet grappig, hij maakt bijzondere geluidjes. Maar eigenlijk was Johnny vooral grappig door dat woeste haar en z’n manier van eten en bewegen.

Afgelopen winter werden we gevraagd of je we ook onderdak hadden voor 2 vrouwtjescavia’s. Kan er nog wel bij. De dames heetten: Roosje en Milky. Feestje voor Johnny! Bleek Johnny een dame ook nog te hebben bevrucht. Dubbel feest! Tjaa, en hoe lang draagt een cavia? Eva (van bso Catootje ) googlede het even op: 13 weken! De spanning steeg per week en de verbazing steeg ten top toen de kleine cavia’s werden geboren. Vijf hele mooie kleine diertjes, met de weerbarstige haren van vader Johnny en de kleurenmix van de mama. Ze zijn vet schattig en de kinderen hebben veel plezier ervan.

En niet alleen de kindertjes.

Inmiddels ze bijna allemaal een nieuw huis gevonden, er is er nog eentje over. Maar tot die tijd prikkelen deze borstelbeestjes de fantasie van de kinderen. Dan kon je uitspraken horen zoals deze: ” Je kan ‘m ook op z’n kop leggen”
En ook: ” Ik heb thuis wel 100 cavia’s…..!
Huh? Dat kan niet, dan is je hele tuin vol!