2016

Voor mij is dit jaar niet afgelopen, ik kan de afgelopen maanden niet wegknallen, de dagen niet wegdrinken, de uren niet zomaar wegwerken of vergeten.

Het is nieuw jaar in een rijtje: 1957-1969-1978-1984-1988-1991-1993-2010-2016. Markeerpunten in mijn leven. Steeds een leven ervoor en een leven erna, zeg maar.

Op 4 mei 2016 deed ik mee met het bevolkingsonderzoek naar borstkanker en 13 dagen later belde mijn huisarts op. Vol ongeloof fietste ik naar het WFG, waar ik na enkele onderzoeken binnen no-time op de afdeling ONCOLOGIE stond. Het stond in neonletters boven de entree van deze afdeling geschreven en ik maakte een foto, vol verbazing en ontzetting over waar ik nu toch in hemelsnaam was beland?

Inmiddels, 7 maanden later, voel ik mij daar zeer welkom en heb het gevoel dat het mijn „vrienden” zijn, die daar werken. Ze beloofden mij beter te maken en dat lijkt aardig gelukt.

Ik had borstkanker in het vroegste stadium  – ductaal carcinoom in situ – en na een chemobehandeling en een operatie is hier niks meer van te vinden. Ik heb ’t gevoel dat ik door de oog van de naald ben gekropen.
Mij rest nog wel een even zo’n lange nabehandeling ( ’t lijkt wel een wasprogramma )

Het hebben van borstkanker heeft vele facetten en daar is heel veel over te zeggen. Dat doe ik hier niet. Het heeft een enorme impact op mij en mijn naaste omgeving en ook de kring daarbuiten.

Ik laat liever een deel van mijn tekeningen zien, waarin ik laat zien hoe ik dit heb verwerkt en daar ben ik nog lang niet mee klaar.

Voor een ieder een gezond jaar, vol met vertrouwen en hoop. Eerlijk is eerlijk, niet in de laatste plaats voor mijzelf en mijn naasten!