Afscheid van 2017

kun je afscheid nemen van een jaar?

Nou, beter kan ik het terugkijken noemen.

Het was voor een groot deel een taai jaar, de borstkanker behandeling en de gevolgen daarvan duurden en duurden maar…  ik had het idee om het snel achter mij te laten……..

afijn, daar gaat ‘ie: 2017 in brokjes van maanden, in plaatjes, in highlights:

januari in de kerstvakantie hadden we onverwacht een heerlijk uitstapje naar Terschelling. Ik had er gelukkig nog geen flauwe notie van dat ik de de bestraling die eraan zat te komen, zo verschrikkelijk zou gaan vinden. Belangrijk was de effectiviteit van de chemo en operatie: de kanker was weg!

februari samen met dochter Nina naar het Textielmuseum in Tilburg, leren hoe de Japanners het schaarse textiel steeds maar weer oplapten: shibori techniek

maart het is altijd zo fijn dat we weer naar buiten kunnen met de kindertjes, een bezoek naar boer Hans is een geliefd avontuur

april ik kon weer naar een markt: dat was goed om weer ’s te ervaren, het bracht nog aardig wat op ook voor de Orange Babies.

mei samen met vriendin naar Lissabon, deze trip had gedurende de chemo behandeling als beloning in de lucht gehangen, maar o, o, dat viel nog lang niet mee, ik was eigenlijk nog niet fit genoeg, maar dat zie je niet op de foto’s..

juni de zolder ging open tijdens de zomerfair in Abbekerk, ik heb mijn tekeningen laten zien en vond het erg fijn om er aandacht voor te krijgen.

juli dat was speciaal, dochter Nina studeerde af aan de AHK, Breitner Academie, ik maakte een tekening van het kleine meisje dat ze ooit was

augustus het was feest! ’t Are Huys bestond 5 jaar en

jaaaaa,  en eindelijk was de behandeling afgelopen, mijn laatste injectie @Herceptin, en ik trof mijn lievelingsverpleegkundigen gelukkig op die dag

september vlak daarna had ik de mazzel om naar Vlieland, Into The Great Wide Open te kunnen. Roos en Nina stonden mij op te wachten met toeters en bellen, heel feestelijk.

oktober Moes, de tuin van Mariska achter in het land, is een fijne plek om met de kindertjes naar toe te gaan. Mariska laat ze zien hoe de zaadjes in de grond gaan en we komen met groente naar huis

november voor Marijke Trienekes van Kleurrijk Fotografie maakte ik een reuze dromenvanger, om de pasgeboren baby-tjes in te fotograferen.

december iedere dag probeer ik een rondje Reigersweg te fietsen en vaak ook foto’s te maken, heerlijk met mijn hoofd in de wind

en…. ik werd 60, vlak nadat ik weer een controle had in het ziekenhuis, met gelukkig positieve uitslag